Pieter's reflecties

vader

hij is maar een clown
dat doet ie uit nood
en als hij niet oppast
gaat ie ook nog zo dood

amygdala

echo’s van slaande deuren
agressief geschreeuw
gestommel en
bedreigend gerommel
alarmerend gevaar
gevoelens zonder woorden
meer vlucht dan vecht

bevrijdend

een zonnig Vondelpark
besef ik opeens
hé, m’n tietenradar staat uit!
ik wist niet eens
dat ik die had
ik fiets ontspannen door

gesust

voel jij het ook
die onrust en de aandrang
om iets te doen
om te voelen dat je nog leeft
tot in je vingertoppen?

we roken een joint
zetten een pornofilm op
abstracte slow-motion
met atonale ambient
in gedimd licht

we neuken
verliezen de tijd
komen heftig klaar
jij laat jezelf weer in de steek
en ik mij

ik

Er is een gedachte die loopt
van mij naar mij
en hoe vaak ik me die vraag ook stel
een antwoord is er niet bij

Alleen in de stilte van het niets
word ik me gewaar van iets