Archive for juli, 2017
vergeving – 2017
hé jij
ja, jij
kan je me vergeven
de pijn die ik je wel moet geven
dingen die ik eindelijk eens moet zeggen
je iets in de weg moet leggen,
de beloften die ik nu moet breken
om het vertrouwen dat is blijven steken
ik wil iets van mezelf kwijt
het vraagt om heel veel openheid
durf ik ooit nog bij jou te staan
samen met jou de straat op te gaan
dan met je over ons leven praten
maar het daar dan niet bij laten,
me in je armen laten nemen
mij door jou te laten claimen
zal er ooit een tijd bestaan
dat ik je dat weer toe zal staan
ik ben stil… zeg jij eens iets
ik wacht al zó lang op iets impliciets
vergeving – 2006
hé jij,
ja, jij
kan je me vergeven
de pijn die ik niet had moeten geven
dingen die ik nooit had mogen zeggen
je niets in de weg had moeten leggen,
de beloften die ik heb gebroken
nog voor vertrouwen was ontloken
kan je dat bij jezelf kwijt
het behoeft niet eens veel openheid
mag ik dan nog eens bij je staan
samen met jou de straat op gaan
dan met je over onzin praten
en het daar dan soms bij laten,
je op z’n tijd in mijn armen nemen
zonder je te claimen
zal er nog een tijd bestaan
dat me dat wordt toegestaan
sssssst… zeg maar niets
dát is al iets expliciets
getroost
omgeven door het teder helder licht
maar met een roze zweem
luisterend naar de stilte na de storm
en de kalme zee
voel ik het wonder van haar liefde
het zingt zachtjes met me mee